Poezi per jeten : Pa fjalë
Pa fjalë Mbetem pa fjalë, kur zhytem në mendime të thella, e vështrimet nguliten diku, kur sytë shohin realitetin, imagjinojnë diçka tjetër e arrijnë të vështrojnë edhe përtej largësive! Po, mbetem pa fjalë, kur ndryshe flet zëri i brendësisë, se imagjinata mbetet imagjinatë e realiteti ky që është! Realitet që më bën të flas dhe përsëri hesht! Botë e shtirur Botë e shtirur, sens i rremë, Jetë me fjalë e iluzione, Hapat hedhur në dilemë, Një makabër monotone! I gëzohesh asaj jete, Asaj të paktës bukuri, Flet me njerëz, flet me vete, Flet me qenin në shtëpi. Dorë për dorë në rrugë të jetës Hajde moj e mirë, Hajde moj e shtrenjtë, Hajde o yll mali, Me shpirtin e argjëndë. Hajde grua e jetës, Hajde trëndafil, Hajde moj sorkadhe, Me shpirtin e mirë. Lermë të qetë Mos mu afro, nëse më ke lënduar, Zemrës të kam nxjerrë si ogur të keq, zgavrës së gjirit zien llavë e pashuar, në s’do që të të djeg, lermë të qetë! Mos fol, nëse timbri zërit del djallëzuar, nëse pabesis...